ராஜேஷ்குமார் என்னும் ராக்கெட்!

எழுத்தாளர் ராஜேஷ்குமாருடன் எனக்கு இருபது ஆண்டுகளுக்கும் மேலாகப் பழக்கம் உண்டு. சாவி சார் முதன்முதல் ‘மோனா’ மாத இதழைப் பார்த்துக் கொள்ளும் பொறுப்பை என்னிடம் கொடுத்து, பன்னிரண்டு நாட்களுக்குள் அடுத்த இதழை ரெடி செய்து, சரியாக முதல் தேதியன்று (ஜனவரி 1, 1988) தன் மேஜையில் இருக்கும்படி செய்ய வேண்டும் என்று உத்தரவிட்டபோது, நம்பிக்கையுடன் நான் அணுகிய எழுத்தாளர் ராஜேஷ்குமார். அன்றைக்கு நான் கேட்டபடியே ஒரே வாரத்தில் மோனாவுக்கான நாவலை (சின்ன தப்பு, பெரிய தப்பு) ரெடி செய்து, கூரியரில் அனுப்பி வைத்து உதவினார் ராஜேஷ்குமார்.

சொன்னால் சொன்ன வாக்குத் தவறாதவர்கள் என ஓவியர்களில் திரு.ஜெயராஜையும், எழுத்தாளர்களில் திரு.ராஜேஷ்குமாரையும் சொல்லலாம். இதற்காக மற்ற ஓவியர்களும், எழுத்தாளர்களும் தாமதப்படுத்துவார்கள் என்று நான் சொல்வதாக அர்த்தப்படுத்திக் கொள்ள வேண்டியது இல்லை. மேலே குறிப்பிட்ட இந்த இருவரையும் 100 சதவிகிதம் முழுமையாக நம்பி, தைரியமாக பத்திரிகையில் நமது அடுத்த வேலைகளைப் பார்க்கலாம் என்கிறேன்.

சாவி வார இதழில் நான் பணியாற்றியபோது, ஓவியர் ஜெயராஜுக்கு போனிலேயே சிச்சுவேஷனைச் சொல்லி, மறுநாள் மதியத்துக்குள் படம் தேவை என்றால், காலையிலே போன் செய்து “படம் ரெடி!” என்பார் ஜெ. ஒரு நாளுக்கும் அதிகமாக அவருக்குப் படம் வரைய அவகாசம் கொடுத்ததாக எனக்கு நினைவில்லை. இன்றைக்கு ஓவியர் ஸ்யாமும் பத்திரிகையின் அவசரத்தைப் புரிந்துகொண்டு, அந்த அளவுக்கு படு வேகமாக வரைந்து கொடுத்து உதவுகிறார்.

ஸ்டார் எழுத்தாளர்களிடம் சிறுகதை வேண்டுமென்றால், குறைந்தபட்சம் ஒரு வாரமாவது அவகாசம் கொடுக்க வேண்டும். அதுதான் நியாயம்! அதுவே தொடர்கதை என்றால், கதையை ரெடி செய்துகொண்டு, முதல் அத்தியாயத்தை எழுதி அனுப்பப் பதினைந்து நாட்களாவது தேவை.

அதிலும் இன்றைக்குச் சாதனை படைத்துவிட்டார் ராஜேஷ்குமார்.

ஆனந்த விகடன் தீபாவளிச் சிறப்பிதழில் ஒரு ஸ்டார் எழுத்தாளரின் தொடர்கதை வெளியானால் நன்றாக இருக்கும் என ஆசிரியர் குழு கடைசி நேரத்தில் முடிவு செய்தது. அதாவது, தீபாவளிச் சிறப்பிதழுக்கான வேலைகள் ஆரம்பித்து, கொஞ்சம் கொஞ்சமாகப் பக்கங்களை அச்சுக்கு அனுப்பத் தொடங்கிய பிறகு! சிறப்பிதழுக்கான வேலைகளை திங்கள் கிழமை தொடங்கி வெள்ளிக்கிழமை முடித்துவிட உத்தேசம்! ஸ்டார் ரைட்டரின் தொடர்கதை வேண்டும் எனத் தீர்மானித்தது திங்கள் கிழமையன்று மாலையில்தான்.

உடனே, ராஜேஷ்குமாரிடம் தொலைபேசியில் தொடர்பு கொண்டேன். லேப்டாப், ஐபாட், மொபைல் என இன்றைய இளைஞர்களின் ரசனைக்கேற்ப அவர்களை மையப்படுத்தி, அதில் கிரைமும் கலந்து ஒரு தொடர்கதை வேண்டும் என்று கேட்டேன். அந்தக் கதையில் வேறு என்னவெல்லாம் நாங்கள் எதிர்பார்க்கிறோம் என்பதையும் விவரித்துச் சொன்னேன். சந்தோஷமாகக் கேட்டுக் கொண்டவர், எழுதுவதாக ஒப்புக் கொண்டார். அப்புறம்தான் நான் அந்தக் குண்டைத் தூக்கிப் போட்டேன்.

“சார்! இந்தக் கதையை தீபாவளிச் சிறப்பிதழ்ல ஆரம்பிக்க எண்ணியிருக்கோம். ஏற்கெனவே அதுக்கான வேலைகள் தொடங்கியாச்சு. அதனால, அதிக நாள் இல்லே. முதல் அத்தியாயம் எனக்குச் சீக்கிரமே வேணும்!” என்றேன். அவர் “தருகிறேனே!” என்றார். ‘சீக்கிரம் என்றால்... ஒரு ஐந்தாறு நாளாவது அவகாசம் தர மாட்டோமா?’ என்று எண்ணியிருப்பார்போல. “என்னிக்கு வேணும்?” என்றார். “உடனே! நாளைக்கே!” என்றதும் பதறிவிட்டார். “என்ன ரவி, என்ன சொல்றீங்க?” என்றார்.

“ஆமாம் சார்! விளையாட்டில்லை; நெஜம்மாத்தான் சொல்றேன். ஓவியருக்கு வேற அனுப்பிப் படம் வாங்கணும். இடையில மூணு நாள்தான் இருக்குது!” என்றேன். கொஞ்சம் திக்குமுக்காடிவிட்டார். எங்களுடைய நெருக்கடியைச் சொன்னேன். “சரி ரவி! நாளைக்கு ராத்திரிக்குள்ள முதல் அத்தியாயத்தை ரெடி பண்ணி, உங்களுக்குக் கூரியர்ல அனுப்பிடறேன். அது புதன்கிழமை காலையில உங்க கைக்குக் கிடைச்சுடும். பரவாயில்லையா?” என்றார். சம்மதித்தேன்.

ஆச்சரியம்! இன்று காலையில் கதை என் மேஜையில் இருந்தது.

மதியம் ஒரு மணிக்கு போன் செய்தார். “என்ன ரவி, கதை கிடைச்சுதா?” என்றார்.

“இதுவும் ஒரு கின்னஸ் சாதனைதான் சார்! அசத்திட்டீங்க!” என்றேன். உலகிலேயே அதிக நாவல்கள் எழுதியவர் என்கிற சாதனையை சீக்கிரமே ராஜேஷ்குமார் கின்னஸில் பதிய இருக்கிறார். அதற்காக, விகடனில் வெளியான அவரது நாவல்கள் பற்றிய ஒரு சான்றிதழை சில மாதங்களுக்கு முன்னால் கேட்டிருந்தார். அனுப்பி வைத்திருந்தேன். இப்போது இத்தனை குறுகிய அவகாசத்தில் ஒரு தொடர்கதையை ஆரம்பிப்பதையும் கின்னஸில் சேர்த்துக் கொள்வார்கள் என்றால், அது கட்டாயம் ராஜேஷ்குமாரின் இந்த நாவலாகத்தான் இருக்கும்.

விகடனில் இப்போது ஆரம்பிக்கப்போகும் நாவலின் முதல் அத்தியாயத்தை, ராஜேஷ்குமாரின் கைப்பிரதியிலேயே விறுவிறுவென வாசித்தேன். பயங்கர வேகம்.

இளைஞர்களுக்குப் பொதுவாக மற்ற எல்லா பைக்குகளையும்விட யமாஹாதான் பிடிக்கும் என்று சொல்வதுண்டு. காரணம், எடுத்த எடுப்பில் டாப் கியரில் எகிறிப் பறக்கிற பைக் அது. அந்த மாதிரி ஒரு வேகம் ராஜேஷ்குமாரின் எல்லா நாவல்களிலுமே இருக்கும். இப்போது அனுப்பியதிலோ புல்லட் வேகம்!

ராஜேஷ்குமார் முன்பு எழுதிய ‘இரவில் ஒரு வானவில்’ நாவல், ‘அகராதி’ என்ற பெயரில் திரைப்படமாகியிருக்கிறது. அன்பு, கடமை, ராஜ்யம், தியாகம் இவற்றின் முதல் எழுத்துக்களைச் சேர்த்த வார்த்தையே அது. அநேகமாக தீபாவளிக்குப் பத்துப் பன்னிரண்டு நாள் கழித்து அது ரிலீஸாகும் என்று தெரிகிறது. தவிர, கலைஞர் டி.வி-யில், தனது க்ரைம் கதைகளை நாலு நாலு எபிஸோடுகளாக (இந்தியில் முன்பு வெளியான ‘தி க்ளூ’ போல) சீரியலாக்கும் முயற்சியில் வேறு மும்முரமாக இறங்கியுள்ளார். இத்தனை நெருக்கடிகளுக்கிடையில் அசுர வேகத்தில் செயல்பட்டு, முதல் அத்தியாயத்தை உரிய நேரத்தில் அனுப்பியது நிச்சயம் ஒரு சாதனைதான்!

இரண்டு தனித்தனி டிராக்குகளாகக் கதை செல்கிறது. இரண்டிலும் சிலிர்க்க வைக்கும் மர்ம முடிச்சு. இதை மேலும் சுவாரஸ்யப்படுத்த, ஒரு கதைக்கு ஓவியர் ஸ்யாமையும், இன்னொரு கதைக்கு ஓவியர் அரஸ்ஸையும் படம் போடச் சொல்லியிருக்கிறோம். தவிர, கதையைத் தொடர்ந்து படிக்கும் வாசகர்களுக்கு இந்தக் கதை தொடர்பாக வாரா வாரம் ஏதாவது பரிசுப் போட்டிகளும் வைக்கலாமா (முன்பு சுஜாதாவின் ‘யவனிகா’ நாவலில் போட்டிகள் வைத்த மாதிரி) என்று யோசித்து வருகிறோம்.

நான் தொடர்கதை பற்றி ராஜேஷ்குமாருடன் பேசிய அந்தக் கணத்திலிருந்து தூக்கம் தொலைந்தது அவருக்கு. இரவெல்லாம் கண் விழித்துக் கதைக்கு ஒரு அவுட்லைன் யோசித்து, விடியற்காலையில் நான்கு மணிக்குதான் உறங்கச் சென்றாராம். பின்னர், எழுந்ததிலிருந்து மளமளவென்று எழுதத் தொடங்கி, சரி பார்த்து, திருத்தி, காப்பி எடுத்து, நேற்று மாலை 6 மணிக்குக் கூரியரில் சேர்த்திருக்கிறார்.

ராஜேஷ்குமார் வேகம்; அவரின் எழுத்து நடை படு வேகம்!

*****
செயல் புயல் ஆசாமி போலச் சிந்தியுங்கள்; சிந்தனைப் புயல் ஆசாமி போலச் செயல்படுங்கள்!